อย่าเอาอย่างช้าง

ตอนที่ช้างตัวเล็กๆ เป็นน้องช้างอยู่ ควาญช้างจะเอาโซ่ล่ามไว้กับเสา
เวลาอยากจะไปต้องกระชากโซ่ แต่กระชากแล้ว กระชากยังไงก็ไปไม่ได้ ยิ่งกระชากยิ่งเจ็บ
น้องช้างจึงเรียนรู้ว่าต่อให้กระชากโซ่แค่ไหนก็ไม่หลุด เจ็บป่าวๆ

เมื่อช้างโตขึ้น ตัวใหญ่ขึ้น ควาญช้างก็ยังเอาโซ่ไปล่ามไว้กับเสาแบบเดิม ช้างก็ยังไม่กล้ากระชากโซ่ เพราะช้างได้เรียนรู้จนฝังใจแล้วว่า กระชากยังไงก็ไม่ขาด ยิ่งกระชากยิ่งเจ็บ กระชากยังไงก็ไม่หลุด ทั้งๆที่มันตัวใหญ่กว่าเสาแล้ว

แต่เคยเห็นช้างลากซุงไหม ทำไมถึงลากได้ ทั้งๆที่ซุงมันใหญ่กว่าเสาที่ช้างโดยล่ามโซ่ด้วยซ้ำ

เหมือนเราตอนเด็กๆ เวลาเราจะทำอะไรเราอาจจะถูกบอกว่า อย่าเลย ทำไมได้หรอก อยากจะว่ายน้ำ ก็โดนบอกว่าอย่าว่ายเลยเดี๋ยวจม อย่าเลยๆๆๆ

พอเราโตมาความคิดนี้มันยังฝังใจเราอยู่ เวลาเราจะทำอะไรเลยไม่กล้าลงมือทำสักที

แต่เราลืมคิดไปว่า "รู้ได้ไงว่าเราทำไม่ได้" ในเมื่อเรายังไม่ได้ลงมือทำเลย

ก็เหมือนช้างตัวใหญ่ที่ยังไม่เคยลองกระชากโซ่ที่ล่ามไว้กับเสาต้นน้อยเลยแม้แต่นิด

" พี่อาร์ท Kittitat Wasati "